Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Mikołowie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

Dnia 5 marca 2024 r.

Sąd Rejonowy w Mikołowie - III Wydział Rodzinny i Nieletnich w składzie:

Przewodniczący: Sędzia Dobrosława Skibińska

Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Zdziebko

po rozpoznaniu w dniu 15 lutego 2024 r. w Mikołowie

sprawy z powództwa M. D. oraz małoletniego A. D. reprezentowanego przez przedstawicielkę ustawową M. D.

przeciwko W. S. (S.)

o ustalenie ojcostwa i roszczenia z tym związane

1.  ustala, że pozwany W. S., syn W. i M. z domu T., urodzony (...) w M. jest ojcem małoletniego A. D., urodzonego (...) w M., syna M. D., dla którego Urząd Stanu Cywilnego w M. sporządził akt urodzenia za numerem (...);

2.  nadaje małoletniemu nazwisko matki (...);

3.  pozbawia pozwanego W. S. władzy rodzicielskiej nad małoletnim A. D., ur. (...) w M.;

4.  zasądza od pozwanego W. S. na rzecz małoletniego A. D. alimenty w kwocie po 700 (siedemset) złotych miesięcznie, płatne z góry do dnia 15-go każdego miesiąca do rąk przedstawicielki ustawowej małoletniego M. D. – począwszy od dnia 29 grudnia 2022 r. wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w terminie płatności poszczególnej raty;

5.  nakazuje pobrać od pozwanego W. S. na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Mikołowie kwotę 2.112,00 (dwa tysiące sto dwanaście) złotych z tytułu kosztów sądowych, na które złożyła się opłata od pozwu, od uiszczenia której strona powodowa była zwolniona z mocy ustawy oraz wydatki związane z opinią sądowo-genetyczną;

6.  odstępuje od obciążania strony powodowej nieuiszczonymi kosztami sądowymi od oddalonego powództwa;

7.  zasądza od pozwanego W. S. na rzecz strony powodowej kwotę
480 (czterysta osiemdziesiąt) złotych z tytułu zwrotu kosztów zastępstwa procesowego, wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie w spełnieniu świadczenia pieniężnego za czas od dnia uprawomocnienia się orzeczenia do dnia zapłaty, odstępując od obciążania strony powodowej kosztami należnymi stronie przeciwnej od oddalonego powództwa;

8.  wyrokowi w punkcie 4. nadaje rygor natychmiastowej wykonalności.

Sygn. akt III RC 245/22

ZARZĄDZENIE

1.  odnotować;

2.  kal. 7 dni lub z wpływem.

M., 5 marca 2024 r.

………………………………..

Sygn. akt III RC 245/22

UZASADNIENIE

wyroku Sądu Rejonowego w Mikołowie z 5 marca 2024 r.

Pozwem z 29 grudnia 2022 r. M. D. oraz małoletni A. D. reprezentowany przez przedstawiciela ustawowego M. D. domagali się:

1.  ustalenia ojcostwa W. S. w stosunku do urodzonego przez M. D. (...) syna A. D.;

2.  nadanie małoletniemu A. D. nazwiska jego matki (...);

3.  pozbawienie W. S. władzy rodzicielskiej nad małoletnim A.;

4.  zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniego A. alimentów w kwocie po 850 zł miesięcznie, płatnych do rąk jego matki do dnia 10-go każdego miesiąca wraz z ustawowymi odsetkami w razie opóźnienia w płatności którejkolwiek z rat, poczynając od grudnia 2022 r.;

5.  zasądzenie od pozwanego na rzecz powodów kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu wskazano, iż M. D. i W. S. pozostawali w nieformalnym związku. Pozwany zapewniał powódkę, iż ureguluje swoje sprawy rodzinne, bowiem w czasie gdy strony się spotykały pozostawał w związku małżeńskim. Powódka darzyła pozwanego uczuciem, dlatego wierzyła w jego zapewnienia, niemniej po upływie kolejnych miesięcy i braku realizacji złożonych obietnic zakończyła związek z pozwanym. Wówczas dowiedziała się, że spodziewa się dziecka. W okresie koncepcyjnym jedynym partnerem powódki był pozwany, który o ciąży byłej partnerki dowiedział się od osób trzecich. Początkowo powódka urażona i zraniona zaprzeczała ojcostwu pozwanego, znajdując jednocześnie wsparcie w rodzinie, która pomagała powódce w utrzymaniu siebie i syna po narodzinach. W późniejszym czasie, gdy małoletni powód podrósł, pozwany miał okazję zobaczyć dziecko. Dostrzegając podobieństwo fizyczne do siebie, zażądał przeprowadzenia badań genetycznych, na co matka chłopca się zgodziła. Po uzyskaniu potwierdzenia, pozwany wspierał dobrowolnie alimentował syna kwota po 200 zł miesięcznie, niemniej nie wyraził zgody na uznanie prawne dziecka. Pozwany w okresie od maja 2021 r. do lutego 2022 r. dokonał 8 wpłat po 200 zł na utrzymanie syna. Zaprzestał wsparcia finansowego, gdy powódka kategorycznie odmówiła mu powrotu do nieformalnej relacji. Powódka wraz z synem zamieszkuje wspólnie z matką i braćmi. Na zaspokojenie bieżących, usprawiedliwionych potrzeb chłopca potrzebuje miesięcznie 1400 zł -1500 zł. Małoletni ma zdiagnozowany wczesnodziecięcy autyzm, co wiąże się z zapewnieniem chłopcu odpowiedniego wsparcia psychoedukacyjnego.

Powódka wskazała, iż pozwany prowadzi działalność gospodarczą w zakresie kompleksowych usług remontowo-wykończeniowych, osiągając wysokie dochody. Tymczasem matka chłopca zatrudniona jest w sklepie (...) za wynagrodzeniem 2400 zł netto miesięcznie.

W odpowiedzi na pozew pozwany domagał się:

1.  oddalenia żądania ustalenia, że pozwany W. S. jest ojcem małoletniego A. D., ur. (...);

2.  oddalenia żądania zasądzenia pod pozwanego na rzecz małoletniego A. alimentów;

3.  zasądzenie od powódki na rzecz pozwanego kosztów procesu.

Alternatywnie, na wypadek bezspornego ustalenia ojcostwa pozwanego wobec małoletniego A., domagał się:

1.  orzeczenia, iż pozwanemu nie będzie przysługiwała władza rodzicielska nad małoletnim powodem;

2.  nadanie małoletniemu nazwiska matki;

3.  zasądzenie od pozwanego na rzecz małoletniego A. alimentów po 400 zł miesięcznie;

4.  zasądzenia od powodów na rzecz pozwanego kosztów postępowania, względnie ich wzajemnego zniesienia lub nieobciążanie pozwanego kosztami sądowymi.

Pozwany zaprzeczył wszelkim twierdzeniom powódki podniesionymi w pozwie, poza wyraźnie przyznanymi. Potwierdził, iż w 2016 r. odbył kilka stosunków seksualnych z matką powoda, zaprzeczając jednocześnie, aby małoletni był jego synem, gdyż istnieje duże prawdopodobieństwo ojcostwa innego mężczyzny. Pozwany podniósł, iż matka chłopca raz twierdziła, iż pozwany jest ojcem dziecka, innym razem zaprzeczała temu. Według jego wiedzy M. D. w okresie koncepcyjnym w 2016 r. utrzymywała regularne kontakty seksualne z kilkoma partnerami, w tym z jego jednojajowym bratem bliźniakiem – Ł. S.. Pozwany zaprzeczył, by łączył go z powódką nieformalny związek, jak również zakwestionował wiarygodność przedłożonych przezeń wyników badań genetycznych. Podnosząc, iż nie był on obecny podczas czynności oddania materiału biologicznego do laboratorium przez matkę chłopca, w szczególności czy pochodził on od pozwanego czy od jego brata bliźniaka. Dlatego domaga się przeprowadzenia wiarygodnych badań w tym przedmiocie. Przyznał, iż po narodzinach małoletniego A. przekazywał M. D. parę razy kwotę 200 zł , w tym dokonał kilka przelewów z tytułu opłat za przedszkole. Niemniej zaprzestał tego, gdy dowiedział się, że M. D. w okresie koncepcyjnym utrzymywała jednoczesne kontakty seksualne zarówno z pozwanym, jak i innymi mężczyznami.

Pozwany mieszka wraz z żoną i dwójką małoletnich dzieci w O.. W. S. podał, iż ma na utrzymaniu jeszcze przedmałżeńską małoletnią córkę O., którą alimentuje kwotą po 500 zł miesięcznie. Dziewczynka choruje na białaczkę limfoblastyczną.

Pozwany wskazał, iż jego miesięczne koszty utrzymania wynoszą 2500 zł -3000 zł. Prowadzona przezeń działalność gospodarcza nie przynosi mu dochodu na poziomie 10000 zł miesięcznie, jak wskazywała strona powodowa w pozwie. W 2022 roku odnotował stratę, co jest spowodowane ogólnoświatowym kryzysem wywołanym przez pandemie. Pozwany podał, iż jego sytuacja materialna jest trudna, dlatego korzysta z dodatku mieszkaniowego wypłacanego przez MOPS.

Sąd ustalił, co następuje:

Małoletni A. D. urodził się (...) i jest synem powódki M. D.. Małoletni A. ma stwierdzony wczesnodziecięcy autyzm, wymaga wsparcia w formie aktywnych zajęć ruchowych. Ponadto małoletni wymaga zdiagnozowania pod kątem psychiatrycznym, albowiem w przedszkolu miał miejsce incydent, gdzie chłopiec próbował wyskoczyć przez okno. Matka odbyła prywatną konsultację, bowiem terminy na NFZ są odległe. Zalecono poszerzoną diagnostykę i przyjmowanie leków wyciszających. Chłopiec uczęszcza do specjalnego przedszkola, za które opłata wynosi 400 zł miesięcznie. Z uwagi na zdiagnozowany autyzm korzysta z dodatkowych atrakcji, rozrywki, w miejscach gdzie może się wybiegać, jak również matka zakupuje dlań odpowiednie pozycje książkowe, by wesprzeć jego rozwój. Chłopiec pozostaje pod opieką matki. Matka na utrzymanie syna miesięcznie przeznacza kwotę 1200 zł-1300 zł, na którą składają się: opłata za przedszkole, zakup odzieży i obuwia, wyżywienia, leków, gdy ten choruje, zakup środków czystości, zabawki, książki.

Powódka M. D. i pozwany W. S. nawiązali intymną znajomość w 2015 r., kiedy pozwana miała 17 lat. Podejmowali wówczas współżycie fizyczne. W tym czasie powódka nie spotykała się z innymi mężczyznami. Wiedziała o sytuacji osobistej pozwanego, iż ten pozostaje w związku małżeńskim, z którego posiada dwoje małoletnich dzieci. Niemniej z uwagi na twierdzenia pozwanego, że zamierza rozstać się z żoną, bowiem nie układa mu się w małżeństwie, zdecydowała się kontynuować związek, gdyż darzyła pozwanego uczuciem. Jednak z czasem wobec braku realizacji zapewnień, powódka zdecydowała się zakończyć związek z pozwanym. Wówczas dowiedziała się, że jest w ciąży. Od tego czasu strony miały ze sobą kontakt sporadyczny, spotykały się przypadkowo na ulicy. O ciąży powódki pozwany dowiedział się od osób trzecich czy widząc już wyraźne jej oznaki podczas przypadkowych spotkań. Wiedzę, że pozwany jest ojcem małoletniego W. S. powziął w 2021 r., kiedy wykonał badania genetyczne, które potwierdziły jego ojcostwo. Wówczas zadeklarował pomoc w utrzymaniu chłopca, dobrowolnie przelewał na konto matki dziecka kwotę 200 zł miesięcznie. Łącznie dokonał 8 przelewów w okresie od maja 2021 r. do lutego 2022 r. Jednocześnie spotkał się z chłopcem kilka razy. Od marca 2022 r. zaprzestał łożenia na syna jakichkolwiek kwot, jak również kontaktów z małoletnim. Pozwany domagał się pozbawienia go władzy rodzicielskiej nad synem.

Powódka M. D. ma 26 lat, jest zatrudniona w sklepie (...) w T. na stanowisku sprzedawcy za minimalnym wynagrodzeniem za pracę, od stycznia 2024 r. wynoszącym 4242 zł brutto miesięcznie, tj. 3200 zł netto. Wraz z synem zamieszkuje wspólnie z matką. Rodzina zajmuje mieszkanie w M.. Wszelkie opłaty związane z utrzymaniem i ekspolatacją nieruchomości jak również zakup żywności czy przygotowanie posilków obciążają matkę powódki, M. D. z tytułu partycypacji w tych kosztach każdego miesiąca przekazuje matce kwotę 500 zł. W miarę możliwości stara sie czynić oszczędności, by w przyszłości móc finansować za nie wyjazd wakacyjny dla małoletniego. Na koszty utrzymania chłopca składają sie wydatki związane z: opłatą za przedszkole, wyżywieniem, zakupem odzieży i środków czystości, zakupem książek, zabawek, opłaty za zorganiozwane atrakcje dla chłopca, których małoletni potrzebuje – jak wyjścia do sal zabaw, basen. Aktualnie małoletni jest diagnozowany przez lekarza psychiatrę, co wiąże się z odbyciem prywatnych wizyt, z uwagi na długi czas oczekiwania na wizytę w ramach publicznej służby zdrowia. Małoletni ma zlecone przyjmowanie leków wyciszających. W przyszłości, przed rozpoczęciem edukacji w szkole podstawowej, będzie musiał obyć konsultację neurologiczną kwalifikującą go do odpowiedniej placówki.

Przez cały okres ciąży, do chwili obecnej powódka zamieszkiwała wspólnie z matką, otrzymując od niej wsparcie zarówno finansowe jak i w zakresie opieki nad synem. Powódka nie leczy się specjalistycznie, nie posiada żadnych zobowiązań.

Pozwany W. S. liczy 39 lat, prowadzi własną działalność gospodarczą w branży budowlanej, w szerokim zakresie robót wykończeniowych, w tym robót związanych ze wznoszeniem budynków mieszkalnych i niemieszkalnych. W 2022 roku osiągnął przychód w kwocie 26 957,95, z czego koszty uzyskania przychodu stanowiły kwotę 32 792,37 zł, natomiast dochód brutto 991,95 zł. Jednocześnie pozwany wykazał stratę na kwotę 6826,37 zł. Nie zatrudnia żadnych pracowników, posiada samochód firmowy marki S. z 2010 r. Na rozprawie w dniu 15 lutego 2024 r. zeznał, iż „ z dniem 29 lutego 2024 r. zamierza zawiesić działalność gospodarczą, albowiem nie stać go na ZUS i księgowość, po tej dacie będzie ubezpieczony w firmie żony i nie wie co będzie robić”. Pozwany podkreślił, iż problemy zaczęły się od czasu pandemii, już wtedy ilość zleceń znacząco zmniejszyła się, nie otrzymuje dużych propozycji remontów, lecz wykonuje wyłącznie małe prace wykończeniowe. Poszukuje pracy, nie wyklucza wyjazdu za granicę. Gospodarstwo domowe prowadzi wspólnie z żoną oraz dwójką małoletnich dzieci: N. i W. rodzeństwem S.. Małoletni nie leczą się specjalistycznie, małoletnia N. wymaga wsparcia w procesie nauki. Rodzina mieszka w O. w mieszkaniu własnościowym stanowiącym majątek osobisty żony pozwanego. S. S. (2) prowadzi własną działalność gospodarczą – posiada firmę sprzątającą, na stałe współpracującą z nadleśnictwem. Otrzymuje stały dochód, niemniej pozwany nie jest zorientowany w jakiej wysokości. Pozwany ze związku przedmałżeńskiego posiadał małoletnią córkę O. S., którą alimentował kwotą po 500 zł miesięcznie. Od stycznia 2024 r. jego obowiązek alimentacyjny wobec córki wygasł, albowiem dziewczynka zmarła. Pozwany wynajmuje w M. od znajomego mieszkanie za kwotę 400 zł miesięcznie, dodatkowo ponosi opłaty za media. Wspólnie z żoną posiada samochód marki M. (...) z 2010 r., który został wystawiony na sprzedaż za kwotę 20 000 zł. Pozwany leczy się w poradni ortopedycznej reumatologicznej. Podaje, iż „nie może pracować, bowiem cierpi na hipoglikemię”, ma wysoki cholesterol, na leczenie wydatkuje kwotę 50 zł -60 zł miesięcznie. Jednocześnie nie posiada orzeczenia o niezdolności do pracy, czy konieczności podjęcia pracy w warunkach chronionych.

(dowód: odpis zupełny aktu urodzenia, k. 8, kopia skróconego aktu urodzenia, k. 43-45, 101-102, dokumentacja medyczna, k. 9-16, 46-54, 220, wydruk z (...), k. 30-32, 124, wezwanie, k. 55-56, decyzja, k. 63, 104-107, dokumenty finansowe, k. 17-29,57-62, k. 64-79, 82-83, 86-97, 112-123, 125-170, 218-219, oferta, k. 80-81, opinia, k. 84-85, 103, 221, zaświadczenie, k.110, umowa, k. 177-178, zeznania świadka: M. P., k. 171v-173, Ł. S., k. 202v-203, S. S. (2), k. 204-205, I. K., k. 210v-212, Arisy S., k. 212-214, zeznania M. D., k. 222v-224, W. S., k. 224-226).

W toku postępowania pozwany domagał się przeprowadzenia dowodu z badań DNA. Wyniki badań polimorfizmu DNA nie dały podstaw do obalenia domniemania, że ojcem małoletniego A. D. jest W. S..

(dowód: opinia sądowo-genetyczna, k. 185-191,215).

Powyższy stan faktyczny Sąd ustalił w oparciu o dowody z powołanych wyżej dokumentów, których prawdziwości i autentyczności żadna ze stron nie kwestionowała, ani nie wzbudziły zastrzeżeń Sądu, a nadto zeznań świadków i stron postępowania. Żadna ze stron nie skorzystała też z prawa wynikającego z treści art. 129 k.p.c., stąd sąd oparł się na odpisach dokumentów, których istnienie nie było przez strony procesu podważone. Jednocześnie należy mieć na uwadze, iż Sąd oceniając zgromadzony materiał w myśl art. 233 § 1 k.p.c. ocenia wiarygodność i moc dowodów według własnego przekonania na podstawie wszechstronnego rozważenia zebranego materiału, w tym wyjaśnień informacyjnych stron, oświadczeń, zarzutów przez nie zgłaszanych, jak i ich zachowania się w trakcie procesu (tak Sąd Najwyższy w wyroku z dnia 24 marca 1999 roku, I PKN 632/98). Kluczowym dowodem okazała się opinia sądowo-genetyczna, której prawdopodobieństwo biologicznego ojcostwa W. S. w stosunku do małoletniego A. D. zostało ustalone na powyżej 99,9999%, co jest równoznaczne potwierdzeniu ojcostwa.

Okoliczności związane z relacją stron w okresie poczęcia małoletniego Sąd ustalił w oparciu o zeznania stron i zeznania świadków. Bezspornym pozostawało to, że w okresie koncepcyjnym strony pozostawały w nieformalnym związku i podejmowały współżycie fizyczne. Pozwany w toku niniejszej sprawy nie negował, że współżył z M. D. w 2016 r., w czasie poczęcia małoletniego. Okoliczność podnoszona przez pozwanego, który twierdził, iż M. D. poza nim w tym czasie utrzymywała kontakty seksualne z 5 innymi mężczyznami, w tym z jego bratem bliźniakiem Ł., nie została w żaden sposób wykazana żadnymi wiarygodnymi dowodami, biorąc pod uwagę, że powódka stanowczo temu zaprzeczała. Podkreślenia wymaga również, że pozwany w 2021 r. zlecił wykonanie badań genetycznych, aby potwierdzić swe ojcostwo względem małoletniego A.. Pozytywny wynik badań nie był przez niego kwestionowany, co więcej pozwany poczuwał się do obowiązku alimentowania syna, co czynił przez okres kilku miesięcy. Powyższej okoliczności nie potwierdzili również przesłuchani na tę okoliczność świadkowie.

Zeznania świadków M. P., Ł. S., S. S. (2), I. K. i Arisy S. Sąd uznał za wiarygodne w takim zakresie, w jakim pozostają one zgodne z zasadami logiki oraz doświadczenia zawodowego, a także – korelują z pozostałym materiałem dowodowym w sprawie. Wskazać wypada, iż z zeznań wszystkich świadków wynikało, że strony w przedmiotowym okresie pozostawały w nieformalnej relacji, utrzymując ze sobą kontakty seksualne. Świadkowie zeznali, iż M. D. i W. S. w latach 2015-2016 byli widywani razem w publicznych miejscach, przytulali się, całowali. Zeznania świadków pozostają w tym zakresie zgodne z informacjami podanymi także przez strony postępowania. Jednocześnie Sąd miał na uwadze, iż świadkowie S. S. (2) i I. K., będąc najbliższymi osobami stron, z którymi M. D. i W. S. wspólnie zamieszkują, są w bezpośredni sposób zainteresowane wynikiem rozstrzygnięcia, a w związku z tym mogą próbować przedstawić stan faktyczny korzystny dla stron czy próbować przedstawiać powódkę w złym świetle, by zdyskredytować jej wiarygodność co do pochodzenia małoletniego.

Dochody matki małoletniego i wydatki, jakie ponosi ona na jego i swoje utrzymanie Sąd ustalił w oparciu o zeznania świadka I. K. i zeznania powódki, które również w całości pozostawały wiarygodne, jak również na podstawie powołanych dowodów oraz zasad doświadczenia życiowego i zawodowego.

Sąd odmówił waloru wiarygodności zeznaniom W. S. w zakresie w jakim wskazywał on na znaczne pogorszenie się jego sytuacji finansowej, która uniemożliwia mu alimentowanie syna ponad kwotę 400 zł miesięcznie. W pierwszej kolejności wskazać należy, iż pozwany działalność gospodarczą prowadził od 2018 r. Jak wynika z zeznań świadków Ł. S. oraz Arisy S., w 2018 r. jego firma dobrze prosperowała, na termin rozpoczęcia przez pozwanego u nich w mieszkaniu prac remontowych zmuszeni byli czekać 3 miesiące. Sąd nie dał wiary także twierdzeniom pozwanego, iż jego sytuacja finansowa uległa znacznemu pogorszeniu na skutek pandemii. Wskazać bowiem wypada, iż pandemia rozpoczęła się z początkiem 2020 r., tymczasem pozwany działalność gospodarczą zawiesił dopiero w 2024 r., a zatem po 4 latach. Zasady logiki i doświadczenia życiowego jednoznacznie wskazują, iż gdyby rzeczywiście sytuacja na rynku znacząco uległaby pogorszeniu, co miałoby realne przełożenie na ilość otrzymywanych przez pozwanego zleceń, pozwany mając już wtedy 3 małoletnich dzieci na utrzymaniu, winien podjąć działania, aby zakończyć nierentowaną działalność gospodarczą i podjąć stabilne, stałe zatrudnienie. Skoro przez tak długi okres pozwany nie czynił takich kroków, oznacza to, iż jego firma przynosiła mu wymierne korzyści finansowe, które pozwalały mu utrzymać się na godnym poziomie.

W ocenie Sądu decyzja pozwanego o zawieszeniu działalności, nie może wpływać na wysokość jego obowiązku alimentacyjnego względem małoletniego A., który w istocie ucierpiałaby wyłącznie z tego powodu, że jego ojciec prowadził nierentowną, przynoszącą straty działalność gospodarczą. Sąd oceniając sytuację finansową pozwanego, brał pod uwagę nie tyle faktycznie uzyskiwane przez niego dochody, co jego możliwości zarobkowe, które w świetle powyższych ustaleń należało uznać za znaczące. Nie bez znaczenia jest również fakt, że pozwany opłaca mieszkanie w M.. Wobec zawieszenia działalności, koszty wynajmu uznać należy za nieuzasadnione, i które winien przeznaczyć na utrzymanie syna. Na marginesie wskazać należy, iż od stycznia 2024 r. wygasł obowiązek alimentacyjny pozwanego wobec córki O. w kwocie po 500 zł miesięcznie.

Z ujawnionego materiału dowodowego jednoznacznie wynika, iż małoletni A. jest dzieckiem wymagającym wsparcia z uwagi na stwierdzony autyzm. Matka chłopca, aby zapewnić synowi odpowiednie warunki do rozwoju zapisała go do specjalnego przedszkola, gdzie małoletni uczęszcza na odpowiednie zajęcia terapeutyczne. Wiąże się to z kosztami 400 zł miesięcznie. Ponadto małoletni wymaga uczestnictwa w szeroko pojętych zabawach aktywujących, gdzie mógłby dać ujście emocjom jak również wskazane jest, aby korzystał z basenu. Ponadto chłopiec wymaga wsparcia psychiatrycznego, co także generuje koszty prywatnych wizyt oraz dalszej diagnostyki. Wszystkie te koszty obciążają wyłącznie matkę chłopca, bowiem pozwany zaprzestał dobrowolnego alimentowania syna, jak również nie wspiera M. D. w opiece nad synem, nie interesuje się jego stanem zdrowia. W oparciu więc o zeznania matki powoda, a także wiedzę wynikającą z doświadczenia życiowego, Sąd ocenił, że koszty utrzymania powoda kształtują się na poziomie 1200 zł-1300 zł miesięcznie, co odpowiada kosztom utrzymania przeciętnego dziecka w jego wieku, przy uwzględnieniu kosztów związanych z leczeniem chłopca z powodu autyzmu czy rozpoczętej diagnostyki psychiatrycznej. Małoletni na tym etapie życia wymaga już bowiem nie tylko zaspokojenia potrzeb bytowych, lecz również związanych z edukacją bądź rozwojem zainteresowań.

Sąd zważył, co następuje:

Zgodnie z art. 85 § 1 zd. pierwsze k.r.o. domniemywa się, że ojcem dziecka jest ten, kto obcował z matką dziecka nie dawniej niż w trzechsetnym, a nie później niż w sto osiemdziesiątym pierwszym dniu przed urodzeniem się dziecka. Okoliczność, że matka w tym okresie obcowała także z innym mężczyzną, może być podstawą do obalenia domniemania tylko wtedy, gdy z okoliczności wynika, że ojcostwo innego mężczyzny jest bardziej prawdopodobne ( § 2 ).

Przeprowadzone postępowanie dowodowe potwierdziło, że w okresie koncepcyjnym dla poczęcia małoletniego powoda M. D. i pozwany W. S. obcowali ze sobą. Okoliczność tę potwierdził również pozwany.

W powyższych okolicznościach, Sąd nie miał wątpliwości, że żądanie ustalenia ojcostwa pozwanego wobec małoletniego A. D. jest zasadne. Dlatego też Sąd ustalił, że pozwany W. S. jest ojcem małoletniego A. D..

Zgodnie z art. 89 § 1 i 2 k.r.o. w razie sądowego ustalenia ojcostwa, rodzice mogą wskazać nazwisko jednego z nich albo nazwisko utworzone przez połączenie nazwiska matki z nazwiskiem ojca dziecka.

W niniejszej sprawie powódka domagała się, aby małoletni nosił nazwisko matki, pozwany zaś nie sprzeciwiał się wnioskowi. Zgodne stanowisko stron w tej kwestii uzasadniało nadanie dziecku nazwisko (...), stanowiące nazwisko matki.

W przedmiocie władzy rodzicielskiej pozwanego nad małoletnim synem, Sąd orzekł na zasadzie art. 111 k.r.o. , zgodnie z którym jeżeli władza rodzicielska nie może być wykonywana z powodu trwałej przeszkody albo jeżeli rodzice nadużywają władzy rodzicielskiej lub w sposób rażący zaniedbują swe obowiązki względem dziecka, sąd opiekuńczy pozbawi rodziców władzy rodzicielskiej. Pozbawienie władzy rodzicielskiej może być orzeczone także w stosunku do jednego z rodziców.

W niniejszej sprawie zasadnym było pozbawienie pozwanego władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem. Pozwany nie wykonuje faktycznie swojej władzy rodzicielskiej nad dzieckiem, nie interesuje się synem, nie uczestniczy w jego wychowaniu i utrzymaniu, co oznacza, że w istocie zaniedbuje swoje obowiązki rodzicielskie względem dziecka, zatem wyłącznie ograniczenie władzy rodzicielskiej pozwanego mogłoby utrudnić sprawowanie efektywnej opieki nad dzieckiem jego matce i zagrozić dobru dziecka. Sąd miał również na uwadze, że sam pozwany domagał się pozbawienia go władzy rodzicielskiej nad małoletnim synem.

W zakresie zobowiązania alimentacyjnego pozwanego Sąd orzekł na zasadzie art. 133 k.r.o. , z którego wynika, że rodzice zobowiązani są do świadczeń alimentacyjnych względem dziecka, które nie jest jeszcze w stanie samodzielnie się utrzymać. Zgodnie zaś z art. 135 k.r.o. zakres świadczeń alimentacyjnych zależy od usprawiedliwionych potrzeb uprawnionego oraz od zarobkowych i majątkowych możliwości zobowiązanego. Wypełnianie obowiązku alimentacyjnego polega także na osobistych staraniach o utrzymanie i wychowanie dziecka.

W przedmiotowej sprawie nie ulega wątpliwości, że małoletni A. D. nie jest zdolny do samodzielnego utrzymania. W tej sytuacji zobowiązanymi do zapewnienia mu wychowania, środków utrzymania, a także wykształcenia, są jego rodzice.

Jak wskazano powyżej alimenty są to bieżące środki na zaspokojenie usprawiedliwionych potrzeb. Zasadniczy ciężar opieki nad małoletnim spoczywa na ich matce. Przedstawicielka ustawowa powoda zaspokaja wszelkie potrzeby syna w zakresie bezpośredniej pieczy i wychowania. Jednocześnie wyartykułowała ona jednoznacznie jakie są potrzeby małoletniego, jego koszty utrzymania spowodowane nie tylko wiekiem, lecz także leczeniem czy gwałtownym wzrostem kosztów życia, w tym podstawowych produktów służących do zaspokajania elementarnych potrzeb.

Powódka przez osobistą opiekę nad małoletnim w znacznym stopniu wypełnia swój obowiązek alimentacyjny wobec syna, zatem brak podstaw do tego, aby rodzice w równym nominalnie stopniu byli obciążeni kosztami utrzymania chłopca.

Pozwany jest relatywnie młodym człowiekiem, nie ma orzeczonej niezdolności do pracy, posiada długoletnie doświadczenie w branży budowalnej – prowadził dochodową działalność gospodarczą. Decyzja pozwanego o zawieszeniu działalności gospodarczej w dniu w dniu 29 lutego 2024 r., a więc już po zamknięciu rozprawy, w ocenie Sądu ma wyłącznie pozorny charakter i podjęta została na potrzeby niniejszego postępowania.

W tej sytuacji, jak również mając na uwadze, iż na ojcu małoletniego spoczywają obowiązki rodzicielskie, oraz uwzględniając usprawiedliwione bieżące potrzeby chłopca, a nadto biorąc pod uwagę możliwości zarobkowe i płatnicze pozwanego, Sąd doszedł do przekonania, iż wysokość alimentów zasądzonych od pozwanego na rzecz małoletniego A. winna opiewać na kwotę po 700 zł miesięcznie, poczynając od daty wniesienia pozwu, tj. od dnia 29 grudnia 2022 r., co skutkowało oddaleniem powództwa w pozostałej części.

Sąd nakazał pobrać od pozwanego na rzecz Skarbu Państwa – Sądu Rejonowego w Mikołowie kwotę 2.112,00 zł z tytułu opłaty od pozwu od roszczenia alimentacyjnego małoletniego powoda oraz z tytułu wydatków związanych z opinią sądowo-genetyczną. Sąd miał na uwadze, iż to postawa pozwanego, który chciał potwierdzenia pochodzenia małoletniego badaniami grupowymi DNA doprowadziła do konieczności poniesienia kosztów postępowania w tym zakresie, zwłaszcza, że już w 2021 r. posiadał on opinię, z której jednoznacznie wynikało, iż jest on ojcem małoletniego powoda.

Sąd nie obciążył strony powodowej kosztami sądowymi od oddalonego powództwa, uznając, iż jej sytuacja majątkowa uzasadnia zastosowanie dobrodziejstwa wynikającego z art. 102 k.p.c.

O kosztach zastępstwa procesowego orzeczono po myśl art. 98 § 1 k.p.c. w zw. z § 4 ust. 1 pkt 5 w zw. z ust. 3 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie (Dz.U.2023.1964 t.j.).

Na zasadzie art. 333 § 1 pkt. 1 k.p.c. wyrokowi w punkcie 4. nadano rygor natychmiastowej wykonalności.

Z/:

1.  odnotować;

2.  odpis wyroku z uzasadnieniem doręczyć pełnomocnikowi pozwanego adw. K. W.;

3.  kal. 21 dni lub z wpływem.

M., 21 marca 2024 r. Sędzia: